Τί κακό έχει, λοιπόν, μια έκτρωση; (What’s So Bad About Abortion?)

                        

Αποτελεί η έκτρωση έκφραση ενός προνομίου ή τη μεγαλύτερη προσβολή της αξιοπρέπειας και της ψυχοσωματικής υγείας της γυναίκας;

Ας ακούσουμε γυναίκες που έκαναν άμβλωση και που βρήκαν το κουράγιο να μιλήσουν δημόσια για αυτή τη βασανιστική εμπειρία.

 

  • · Έκανα έκτρωση γιατί...

Πίστευα πως δεν είχα καμία άλλη επιλογή,  πως δεν θα υπήρχε κολλέγιο ή καριέρα στο μέλλον για μένα.

‒ Με εγωισμό σκεπτόμουν, πως ήταν μια τελείως άβολη στιγμή για μένα να κάνω μωρό. Μου άρεσε η ζωή που έκανα, η δουλειά που είχα, και δεν επιθυμούσα να κάνω αλλαγές...

‒  Ήμουν μια φοβισμένη 19χρονη που έμεινε έγκυος από έναν παντρεμένο άνδρα...

‒ Αποφάσισα να κάνω έκτρωση γιατί επιθυμούσα μια εύκολη λύση. Ήθελα να σώσω την υπόληψή μου, να μην απογοητεύσω τους γονείς μου, και να μην έλθω πρόσωπο με πρόσωπο με το γεγονός ότι ήμουν έγκυος και ανύπαντρη και είχα πάρει τη λάθος απόφαση να κοιμηθώ με έναν άνδρα που δεν με αγαπούσε στα αλήθεια...

‒ Αποφάσισα να προχωρήσω στην άμβλωση γιατί ήμουν φοβισμένη, νόμιζα πως δεν θα τα κατάφερνα να μεγαλώσω ένα παιδί μόνη μου...

‒ Έκανα άμβλωση διότι βιάσθηκα...

‒ Θυμάμαι πως οδηγούσα στο δρόμο και σκεπτόμουν πως αυτό που θα κάνω το αισθάνομαι ως λάθος, πως οδηγώ για να πάω σε μια κλινική και να σκοτώσω το μωρό μου, αλλά από τη στιγμή που ήταν νόμιμο σκεπτόμουν πως είναι εντάξει...

‒ Ακούγεται σχεδόν σαν να είναι κάτι ευγενές, έτσι δεν είναι; Έκανα χρήση του νόμιμου δικαιώματός μου να επιλέξω. Αλλά επιτρέψτε μου τώρα να ολοκληρώσω την πρότασή μου με μεγαλύτερη αξιοπιστία: Έκανα χρήση του νόμιμου δικαιώματός μου να επιλέξω να έχω βάναυσα δολοφονήσει τη μικρή κορούλα μου, το μικρό κορμάκι της σκισμένο σε κομμάτια, ενώ αυτή ήταν βολεμένη με ασφάλεια μέσα στην μήτρα μου...

  • · Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας άμβλωσης...

‒ Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας με συγκρατούσαν δύο νοσηλεύτριες ακίνητη, ενώ μια άλλη μου έβαζε μπαστουνάκια από μπαμπού μέσα στον τράχηλό μου χωρίς αναισθησία...

‒ Ξέρετε πώς είναι να πηγαίνεις και να βλέπεις μια γυναίκα να κάνει λιποαναρρόφηση με αυτό το ωραίο μικρό εργαλείο που γεμίζει μέσα στο πόδι της, έτσι ήταν ακριβώς, εκτός πως το ότι κάτι σαν και αυτό συνέβαινε μέσα σε μένα, και αυτό που συνέβη είναι, πως είδα και αισθάνθηκα το μωρό μου να γίνεται κομμάτια...

‒ Χαραγμένος μέσα στη ψυχή μου είναι ο ήχος της αναρρόφησης και η μυρωδιά του δωματίου του θανάτου, καθώς μου έδιναν τα ναρκωτικά και έμπαινα στη μέθη.

‒ Θυμάμαι με ζωηρότητα τον ήχο της αναρρόφησης και τον έντονο πόνο, και την αιμορραγία...

‒  Ήμουν ξαπλωμένη εκεί, καθώς κομμάτια ξεκολλούσαν από μέσα μου. Θυμάμαι τους ήχους της αναρρόφησης...

‒ Όταν ξάπλωσα σε αυτό το κρύο τραπέζι με τα δυνατά φώτα που φώτιζαν προς τα κάτω πάνω σε μένα, αισθάνθηκα πως ήταν η δική μου ώρα για να πεθάνω...

‒ Καθώς άρχισε η διαδικασία αυτή, τότε με πλημμύρισαν οι σκέψεις ως προς το τί στα αλήθεια έκανα. Έπαιρνα μια ζωή. Ο γιατρός με ρώτησε: γιατί κλαις; Δεν μπορούσε να καταλάβει πως ο συναισθηματικός πόνος ήταν πιο ανυπόφορος από το σωματικό πόνο.

‒ Αισθανόμουν πως τα σωθικά μου ξεσχιζόταν σε  κομμάτια από ένα μηχάνημα που ακόμη το ακούω κάποιες φορές μέσα στην ησυχία της νύχτας...

‒ Η έκτρωση με αναρρόφηση..., είσαι ξύπνια όταν σου συμβαίνει, και είναι τρομερό, είναι σαν να σου βγαίνουν σε κομμάτια τα σπλάχνα σου.

Είδα τη φιάλη της αναρρόφησης δίπλα στο δεξί μου πόδι να γεμίζει με  τα αιματηρά υπολείμματα του μωρού μου...

  • · Αμέσως μετά την άμβλωση...

‒ Όταν ξύπνησα αιμορραγούσα τρομερά..., πονούσα, ντρεπόμουν, αισθανόμουν τόσο άδεια και αξιολύπητη... Η άμβλωση δεν με βοήθησε σε τίποτα, στην πραγματικότητα επιδείνωσε τη θέση μου. Δεν υπήρχε τρόπος να γυρίσω πίσω, αυτό δεν μπορούσε να ξεγίνει.

‒ Ονομάζομαι Αμελί, μετά την άμβλωση αισθάνθηκα κουρασμένη, άδεια, άρρωστη.. Δεν ήξερα τί ήταν η άμβλωση, ούτε και με ενδιέφερε, αλλά το σώμα και η ψυχή μου ήξεραν πως ήταν λάθος...

‒ Μετά την άμβλωση κατάλαβα πως αυτό που είχα κάνει ήταν λάθος, αλλά την δικαιολόγησα και απώθησα βαθειά μέσα μου την ενοχή, όσο περισσότερο μπορούσα...

‒ Αναρωτιόμουν κάθε μέρα για το παιδί μου, και σερνόμουν μέσα στο μπάνιο, άνοιγα το νερό προσπαθώντας να πνίξω τον πόνο, και την θλίψη μου, ελπίζοντας πως ο Θεός θα με πάρει από τη ζωή, γιατί ήμουν εγώ, εγώ, που δεν μου άξιζε να ζω.

‒ Αμέσως μετά την άμβλωση αισθάνθηκα παγωνιά και τρόμο και μοναξιά, παρά το ότι ήμουν στην ανάνηψη και υπήρχαν τουλάχιστον 20 τροχήλατα φορεία με κορίτσια ξαπλωμένα πάνω τους. Δε θυμάμαι  νοσηλεύτριες να υπάρχουν εκεί, μόνο το θρήνο και το κλάμα των κοριτσιών, όλων, όταν μεταφέρονταν με τα καροτσάκια  μέσα στο μεγάλο δωμάτιο και αφήνονταν εκεί. Θυμάμαι πως ήθελα να μιλήσω σε ένα από αυτά για το τί είχε μόλις συμβεί, αλλά όλες μας κειτόμασταν εκεί σιωπηλές, μέχρι τη στιγμή που μας δίνονταν οδηγίες να ντυθούμε, ήμασταν όλες μας παιδιά...

Εξαιτίας της σωματικής βλάβης, που έγινε στη μήτρα μου από την έκτρωση με αναρρόφηση και απόξεση, έπρεπε να κάνω υστερεκτομή τρεις μήνες μετά...

  • · Καθώς περνούσε ο καιρός, μετά την άμβλωση...

‒ Για 16 χρόνια ήμουν διαλυμένη από τους εφιάλτες και τη βασανιστική επιθυμία για αυτοκτονία...

‒ Η όλη μου ζωή έμοιαζε σαν να ζούσα σε μια σπηλιά, χωρίς να έχω διέξοδο, δεν μπορούσα να βρω το φως, μισούσα τον εαυτό μου, έκλαιγα συνεχώς...

‒ Σταμάτησα να πηγαίνω στην εκκλησία γιατί αισθανόμουν πως δεν ανήκα πια εκεί. Έφτασα από δραστήρια και έξυπνη μαθήτρια Λυκείου που ήμουν, απλά να τα βγάζω οριακά πέρα στο σχολείο χωρίς να μπορώ να μπω στο Κολλέγιο,  μου είχε φύγει το κίνητρο για ζωή...

‒ Εγώ, η Λή, ζούσα σε μια φυλακή, γεμάτη από μυστική ντροπή, πόνο, και μετάνοια...

‒ Η ζωή μου ξέφυγε εκτός ελέγχου μετά από την άμβλωση, κατεστραμμένες σχέσεις, ναρκωτικά, αλκοόλ, έκανα δύο αποτυχημένες απόπειρες αυτοκτονίας, στη μία μπούκωσε το περίστροφο, και μια άλλη όπου..., αλλά ο Θεός επεφύλασσε κάτι άλλο στα σχέδιά του για μένα και για κάποιο λόγο, κάτι που θα σκότωνε σχεδόν τον καθένα, δεν σκότωσε εμένα.

  • · Βρήκα βοήθεια και συγχώρεση όταν προσέγγισα...

‒ Εν τέλει βρήκα ξανά το δρόμο προς την γαλήνη της ταραγμένης ψυχής μου, όταν προσέγγισα δέκα χρόνια πριν μια ιεραποστολική Χριστιανική προσπάθεια στο Νιού Τζέρσευ...

Όταν συνειδητοποίησα τη μεγάλη μακροθυμία, αγάπη και συγχωρητικότητα του Θεού, και με τη βοήθεια της μελέτης του Θείου Λόγου, ανακουφίστηκα κάπως από τη ντροπή, το φόβο, την οργή, τη θλίψη, που φυλάκιζαν την καρδιά μου για τόσο πολλά χρόνια...

‒ Υπάρχει ζωή μετά το θάνατο, και μπορεί να ξεφύγεις από τη ντροπιαστική φυλακή του πόνου. Μετά τη μετάνοιά μου, τώρα πια  μπορώ να ζω και να ανήκω στο κίνημα «Όχι πια άλλη Σιωπή». ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!

 

Πηγή: www.youtube.com/watch?v=wm_Zb6BgXiM&feature=youtu.be

 

 

 

 

Αν βρίσκετε ενδιαφέρον το άρθρο μοιραστείτε το με τους γνωστούς σας!