Με την πρόσφατη αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα, η οποία ισχύει από 01/07/2019, καταργείται το άρθρο 305α του προηγουμένου Ποινικού Κώδικα.
Το άρθρο 305α αφορούσε τη Διαφήμιση μέσων τεχνητής διακοπής της Εγκυμοσύνης και σύμφωνα με αυτό:
«Όποιος δημόσια ή με την κυκλοφορία εγγράφων, εικόνων ή παραστάσεων αναγγέλλει ή διαφημίζει, έστω και συγκαλυμμένα, φάρμακα ή άλλα αντικείμενα ή τρόπους, ως κατάλληλους να προκαλέσουν τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης, ή προσφέρει με τον ίδιο τρόπο υπηρεσίες δικές του ή άλλου για την εκτέλεση ή την υποβοήθηση διακοπής της εγκυμοσύνης, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο έτη».
Δεν γνωρίζουμε το λόγο για τον οποίο καταργήθηκε το άρθρο. Αλλά τώρα ο νομοθέτης, ο οποίος υποτίθεται ότι εκφράζει τον κοινό νου και ότι προστατεύει το δίκαιο, με αυτή τη κατάργηση προνοεί ώστε οι υπηρεσίες άμβλωσης να εξισωθούν με τις άλλες υπηρεσίες υγείας.
Τέτοιου τύπου «Επιχειρήσεις Υγείας» μπορούν τώρα όχι μόνο να ιδρύονται για να σκοτώνουν παιδιά, αλλά να διαφημίζονται, να προωθούν το έργο τους, να συνεργάζονται με άλλους φορείς... όλα νόμιμα. Η προώθηση των υπηρεσιών θανάτωσης των παιδιών δεν αποτελεί πλέον αντικείμενο τιμωρίας. Είμαστε αληθινά αξιολύπητοι σαν κοινωνία που δεν διαθέτουμε τα αντανακλαστικά να αντιδράσουμε σε αυτή την κατάπτωση. Αυτό που ήταν ντροπή, που γινόταν κρυφά, που αποτελούσε για το γιατρό απαράδεκτη πηγή πλουτισμού, τώρα διαφημίζεται χωρίς κανέναν έλεγχο συνειδήσεως και προβληματισμό.
Αλλά η κατάργηση του άρθρου αυτού συνεπάγεται και την νομιμοποίηση μιας άλλης τακτικής, διαθέσιμης δυστυχώς και στην πατρίδα μας.
Έχουν δημιουργηθεί διαδικτυακές υπηρεσίες οι οποίες προσφέρουν φαρμακευτική άμβλωση μέσω Ίντερνετ. Προηγείται τηλεσυνέντευξη ή και απλή γραπτή πληροφόρηση και ακολουθεί ταχυδρομική αποστολή του εκτρωτικού υλικού.
Η «υπηρεσία» απευθύνεται στα πιο ευάλωτα άτομα. Πολύ νεαρά κορίτσια που θέλουν να παρακάμψουν την γονεϊκή συναίνεση, εγκυμοσύνες τρανς ατόμων, εγκυμοσύνες εκτός νόμιμης σχέσης, εγκυμοσύνες λόγω κατάχρησης της γυναίκας από άτομο ξένο ή και οικείο, που επιθυμεί να μην γίνει γνωστή η πράξη, ώστε να οδηγηθεί στη δικαιοσύνη, εγκυμοσύνες εκδιδομένων γυναικών, που χρησιμοποιούνται βάναυσα ως πηγή βρώμικου χρήματος και δεν συμφέρει να έρχονται σε επαφή με «επίσημες» υγειονομικές υπηρεσίες κ.α.
Η πρακτική αυτή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Δεν υπάρχει ασφαλής έκτρωση παρά τα όσα τεχνηέντως διαφημίζονται. Εκτός από το παιδί, το οποίο θανατώνεται, και η ίδια η μητέρα κινδυνεύει άμεσα. Κατά δήλωση του FDA (U.S. Food and Drug Administration), από το Σεπτέμβριο του 2000, που άρχισε να κυκλοφορεί το χάπι της άμβλωσης, έως το Δεκέμβριο του 2018, έχουν αναφερθεί 24 θάνατοι (δύο εξ αυτών λόγω έκτοπης κύησης), 58 έκτοπες κυήσεις, 612 νοσηλείες, πολλαπλές περιπτώσεις (259) βαριάς συστηματικής λοίμωξης (σήψης) από ατελή έκτρωση και επιμόλυνση, εκ των οποίων αρκετές κατέληξαν, βαριά παρατεινόμενη αιμορραγία (339 περιστατικά), θρομβωτικά επεισόδια κ.α. Από το 2000 ως το 2012 αναφέρθηκαν συνολικά 2.740 βαριά περιστατικά.
Η διαφημιζόμενη «εμπιστευτικότητα του σπιτιού», η «γρήγορη εξυπηρέτηση χωρίς αναμονές», και η «χαμηλή τιμή», αποτελούν τα όπλα της διαδικτυακής εξαπάτησης. Απελπισμένες γυναίκες που αυτο-αναλαμβάνονται, διαγιγνώσκουν την εγκυμοσύνη τους, εκτιμούν κατά το δοκούν την ηλικία κυήσεως, διακινδυνεύουν το να είναι έκτοπη, ρισκάρουν την παραμονή μέσα στη μήτρα τους μέρους του παιδιού, τη σηψαιμία και την βαριά αιμορραγία, γυναίκες ενδεχομένως χωρίς πρόσβαση σε τμήμα Επειγόντων περιστατικών, που θα αναλάβει τις επιπλοκές, αποτελούν τα μεγάλα θύματα της παραπλάνησης, τα οποία ο νέος Ποινικός κώδικας αφήνει απροστάτευτα.
Είναι οι γυναίκες που έχουν πεισθεί από τα επιχειρήματα της γυναικείας «ενδυνάμωσης», πως η άμβλωση τους παρέχει «δικαίωμα επιλογής», πως ασκούν τον «έλεγχο στο σώμα τους», πως τους προσφέρονται «υπηρεσίες υγείας» και άλλα ανάλογα.
Στην πραγματικότητα δεν ελέγχουν απολύτως τίποτα. Εκβιάζονται και παραπλανούνται από τα οικονομικά συμφέροντα της χημικής άμβλωσης, εκβιάζονται από τους άνδρες, εκβιάζονται από το στενό τους περιβάλλον, πέφτουν θύματα χαμηλής ποιότητας υπηρεσιών υγείας, διακινδυνεύουν τη ζωή τους. Βρίσκονται στην τραγική θέση όχι μόνο να σκοτώσουν οι ίδιες τα παιδιά τους, αλλά και να τα πιάσουν νεκρά στα χέρια τους και να τα ρίξουν στο σκουπιδοτενεκέ ή στη λεκάνη της τουαλέτας.
Ο νόμος όφειλε να προστατεύει αυτές τις γυναίκες, τα ευάλωτα θύματα της διαδικτυακής άμβλωσης.
Θα έπρεπε το Κράτος να διαφημίζει το Θαύμα της Ζωής και τη χαρά της γέννησης ενός νέου μοναδικού ανθρώπου, να προτρέπει και να βοηθά τις έγκυες γυναίκες, που δυσκολεύονται, να κρατούν και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Αυτή τη διαφήμιση θα έπρεπε να κατοχυρώνει και να απαιτεί ο Έλληνας Νομοθέτης.
Αντίθετα, όμως, με την πρόσφατη τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, έρχεται και απενοχοποιεί τη διαφήμιση και την προώθηση του πιο ντροπιαστικού φόνου, αφήνοντας όχι μόνο τα αγέννητα μωρά, αλλά και τις γυναίκες–μητέρες τους τελείως απροστάτευτες.
Κατά την συγγραφή του άρθρου χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από τις παρακάτω πηγές:
http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=9811
https://www.lifesitenews.com/news/new-website-offers-to-ship-abortion-pills-to-u.s.-women